De twaalfde man

Auteur: Hilde Vandermeeren
Illustrator: Marjolein Pottie
Uitgeverij: De Eenhoorn

   

​De twaalfde man is een verhaal over een jongen, genaamd Marco, die graag voetbalt. Alhoewel hij het hoofdpersonage van het boek is, speelt zijn papa ook een belangrijke rol in dit verhaal, maar dat is niet de rol die Marco gehoopt had.
 
Marco houdt van voetballen. Hij speelt in een voetbalclub. Samen met zijn ploeg traint hij gedurende de week. In het weekend spelen ze dan een wedstrijd tegen een andere ploeg. Dat vindt Marco niet zo leuk, vooral wanneer zijn papa naar hem staat te roepen naast het veld. ‘Ik ben de twaalfde man, ik brul je naar de top.’ Maar Marco wil niet naar de top. Hij wil gewoon het veld op, voetballen met zijn vrienden en plezier hebben. Bovendien heeft Marco ook moeite met links en rechts. Wanneer zijn papa hem dan toeroept dat hij naar rechtsvoor moet gaan met de bal, blokkeert Marco. Hij heeft het moeilijk met de twaalfde man en met het verschil tussen links en rechts. Hij wil het vertellen tegen zijn ouders maar weet alleen niet hoe. Hij wil de twaalfde man niet teleurstellen...
 
Dit is echt een prachtig verhaal, geschreven door Hilde Vandermeeren, waarin je als lezer het leven op de voetbalvelden van vandaag herkent: ouders die aan de zijlijn hun kind staan toe te roepen om te scoren, of zoals in het boek geschreven staat ‘giftige woorden naar de scheidsrechter roepen’. De levensles van het verhaal kan eigenlijk samengevat worden met de Olympische gedachte: ‘Meedoen is belangrijker dan winnen’.
 
6 tot 9-jarigen die geïnteresseerd zijn in sport, meer specifiek voetbal, kunnen het hartje ophalen met dit boek. Bovendien kan het boek ook sommige ouders een spiegel voorhouden!

Het verhaal is aangenaam om te lezen, heeft veel humor en toffe, expressieve illustraties van de bekende illustratrice Marjolein Pottie. De woordkeuze en zinsbouw is aangepast aan de leeftijd van het jonge doelpubliek, zodat kinderen het ook al vrij snel zelf kunnen lezen. Lezers krijgen een mooie inkijk in zowel de gedachtegang van Marco als die van zijn vader en daar zit best wel wat verschil op.

Het boek werd terecht bekroond met een Zilveren Griffel! Kortom, het is een ontspannend, goedgeschreven verhaal om in één ruk uit te lezen.
 
Tuur Tielemans
tweedejaarsstudent Educatieve Bachelor Lager Onderwijs
Arteveldehogeschool